Outisme is ‘n neuro-ontwikkelingsversteuring wat ’n invloed het op die sosiale, kommunikasie- en gedragspatrone van individue. Dit word gewoonlik gediagnoseer in die vroeë kinderjare, meesal voor die ouderdom van drie.
Die simptome van outisme wissel van individu tot individu, maar algemene tekens sluit ‘n gebrek aan oogkontak, beperkte interaksie met ander mense, herhalende gedrag en belangstellings, en moeite met verbale en nie-verbale kommunikasie in.
Die oorsaak van outisme is nog nie ten volle bekend nie, maar navorsing dui daarop dat ‘n kombinasie van genetiese en omgewingsfaktore ‘n rol kan speel. Statistieke toon aan dat outisme toenemend voorkom.
Behandeling van outisme behels gewoonlik ‘n multi-dissiplinêre benadering wat ‘n kombinasie van vroeë intervensie, terapie en ondersteuning insluit. Vroeë intervensieprogramme, soos toegepaste gedragsanaliseterapie kan kinders met outisme help om belangrike lewensvaardighede te ontwikkel en om kommunikasie- en sosiale vaardighede te verbeter.
Die uitdagings wat outisme bring, maak dit noodsaaklik vir ‘n breë begrip en ondersteuning in die samelewing. Deur bewusmaking te bevorder, ‘n inklusiewe omgewing te skep, en die toegang tot vroeë identifikasie en behandeling te verbeter, kan ons ‘n omgewing skep wat meer ondersteunend is vir individue wat met outisme leef.
Bronne: Autism Speaks, NHS
